Benim görev
yaptığım yıllarda ilçemizdeki kaymakamlar belediyeye sürekli
yardımcı oldular. Öneri sundular, rehber oldular, önder oldular,
katkı sağladılar. Hepsiyle birlikte çalışmaktan ayrı ayrı
mutluluk duydum.
M.Kemal KESKİN Belediye Başkanı olarak çalıştığım ilk kaymakamımdı. Bir çok yapılan işte onun teşviki ve gayreti vardır.
Bunlardan biri de ŞEHİTLİK tir.
1. Dünya Savaşı
ve Çanakkale'de, İstiklal Savaşımızda, Kore Savaşında, Kıbrıs
Savaşında ve en son da Terörle Mücadele de Silahlı Kuvvetlerimiz
ve Güvenlik Güçlerimiz bir çok şehit verdi.
Bu şehitler arasında hemşehrilerimiz de vardı.
Kimimizin dedesi,
amcası,dayısı, babası. Kimimizin kardeşi, arkadaşı tarihin
şerefli sayfalarında yerini aldı.
Bizlere düşen , bu yurt için canını vermiş şehitlerimizin unutulmamasını sağlamaktır. Onların aziz hatıralarını yaşatmaktır.
Belediyemiz bizden önce de , bizim zamanımızda da, bizden sonra da şehitlerimizin adlarını yaşatmak için bir takım uygulamalar yaptı. En bilinen ve yaygın olanı, adlarını sokak, cadde ve tesislere vermektir.
Kaymakamımız
M.Kemal KESKİN'in önerisi ve teşviği ile ilçemizde “ŞEHİTLİK”
yapımı için kolları sıvadık.
Önce Adile Mezarlığından bir bölümü çevirerek yapmayı düşündük. Burada 2 sorun vardı.
1- O zaman kadar
mevcut şehitlerimiz çeşitli mezarlıklarda gömülüydüler.
Bunların oraya nakli gerekiyordu.
2- Resmi Şehitlik
olabilmesi için Genel Kurmay Başkanlığından onay ve izin
gerekiyordu. Şehitlikler Türk Silahlı Kuvvetlerinin uhdesindeydi.
Açılıştan önce son kontrol. |
Bu nedenlerle
düşündüğümüz Şehitliğin temsili, anma amaçlı olmasına
karar verdik.
Peki nerede
yapacaktık?
Uzun tartışmalar ve değerlendirmeler sonucu Lalaşahin Paşa Türbesi'nin üstündeki alanda olmasına karar verdik.
Bu sefer de karşımıza Vakıflar Bölge Müdürlüğü ile Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulu çıktı.
Şehitliğin Projesini Mimar Mühendis Bülent ÇAKAN arkadaşımız bila ücret hazırladı. Onun da katkılarıyla, gerekli izinleri alarak projeyi uygulama safhasına getirdik.
( Bu aşamalarda şu
anda isimlerini hatırlayamadığım başka hemşehrilerimizin de
katkıları oldu. Onlardan hem özür dilerim , hem de çok teşekkür
ederim)
Burada unutamadığım
bir anım var. Kültür ve Tabiat Varlıkları Koruma Kurulu'nun
karşısına projeyi sunmak ve onay almak için gittiğimizde , hem
kaymakamımız hem de ben ; sanki mahkemede hakim karşısında
gibiydik.
Onların oturduğu
masanın karşısında ayakta duruyoruz. Ellerimizi önden
göbeğimizin altında kavuşturmuşuz, Başımız da hafif yana
eğik, suçlu gibiyiz.
O kurulla ilk
tanışmam böyle olmuştu. Ama son olmayacaktı. Daha sonra
defalarca o kurulun karşısına çıkacaktım.
Fen İşleri ve Park
Bahçeler' in elele çalışmasıyla o yeri “ŞEHİTLİK” olarak
düzenledik. Askerlik Şubesinden tüm resmi kayıt ve bilgileri
aldık. Ailelerinden bulabildiklerimizin fotoğraflarını temin
edip, mermer kaide içine yerleştirdik.
Sonuçta eldeki
imkanlarla tamamlayarak törenle açılışını yaptık. Emek harcayan, katkı sağlayan bütün kişi ve kurullara teşekkür ederim.