Öyle bir toplum haline geldik ki bütün değerlerimiz altüst oldu. Günlük hayatımızda , kişisel hayatta kesinlikle kabul etmeyeceğimiz şeyleri siyasette alkışlar hale geldik.
Düşünün
ben sizin evinize ve işyerinize el koydum. Hatta tarlanıza da el
koydum. Siz yıllarca ailece çalışıp çabalamışsınız. Bu
malları edinmişsiniz. Ben gelip “Bundan sonra bunlar benim.”
dedim. Ne yaparsınız? Araya aracı sokup evinizi benden kiralar
mısınız? Sonra da bana teşekkür eder misiniz?
Ama
bir köyümüz teşekkür ediyor. Büyükşehirin el koyduğu köy
otobüsünü torpil koyarak büyükşehirden kiralamışlar. Aynı
zaman da sularını da kooperatifleri aracılığıyla dağıtmaya ve
paralarını toplayarak büyükşehire aracılık etmeye “hak
kazanmışlar”
Bu
köyümüzün “ileri gelenleri” bu durumdan çok mutlu ve mesut
olmuşlar. Büyükşehire teşekkürlerini sunuyorlar.
Ne
diyeyim? Allah daha büyük “mutluluklarını” da göstersin.